mijn persoonlijke bijbeltekst

Even though I walk through the valley of the shadow of death, I fear no evil, for You are with me; Your rod and Your staff, they comfort me.

zondag 27 april 2014

life

ik zit in de dip de laatste tijd. ik wil zo graag iets met mijn leven gaan doen, iets bereiken. ik wil ergens voor gaan, helemaal voor gaan! maar ik heb het gevoel dat ik die innerlijke drive nergens in kan steken.. genoeg van dit stilzitten.. genoeg geschreven, gepraat.. genoeg...

vandaag had ik zo'n zin om m'n backpack in te pakken en op pad te gaan. maakt me niet uit waarheen, maakt me niet uit wat mijn toekomstige problemen zouden worden. ik doe dan tenminste iets met mijn leven.

doordat deze gedachten veel in mijn hoofd spelen heb ik de laatste weken geen focus gehad om andere stukjes te schrijven. vandaar even de 'pauze' als het ware. niet veel ideeën voor nieuwe stukjes. trouwens, gisteren (26 april, zaterdag) wel met een voetbal toernooitje meegedaan! met de groep van het EBC en wat oud bewoners. best leuk :)



ik met mijn persoonlijk begeleider Leandro

zoals je ziet ben ik een groot fan van de cartoon modus op mijn camera. ik heb ook foto's gemaakt van onze groep maar die zet ik er niet op omdat de meeste op het EBC vaak wat moeite hebben om op een sociaal platform te staan. het gevoel dat andere mensen die jij niet kent je kunnen bekijken, iets wat ik begrijp.

out of the box. ik probeer wat te bedenken om out of the box te schrijven. oh ja, ik zal je vertellen wat voor concepten ik nog in de aanmaak heb. een finale stuk over masturbatie. vooral voor en uit een man geschreven. een blog over het wel en wee, redenen waarom ik vind dat het verkeerd is. onderbouwt uit de bijbel en veel onderwerpen, zinnen en woorden overgenomen van het boek "het gevecht van iedere jongeman". ook nog een blog over de relatie tussen mij en papa. hoe ik van mijn kant het vaderschap heb beleeft. een kleine beschrijving van ons allebei, en bovenal hoe onze verhouding nu is. het feit dat ik een vader heb gemist maar ook hoe ik hem terugvond, inclusief mijn eigen verandering van kijk daarop. de verandering die je bijv. ook meemaakt als je op jezelf gaat wonen, je ziet ineens dingen anders dan toen je nog bij je ouders woonde.

mijn verliefdheid speelt me ook parten, mijn hart zegt dat ik er iets mee met doen, maar wat?

zoals de titel al zei, "life". sinds ik hier op het EBC woon ben ik al vaak tegen mezelf aangelopen, is dat een goed ding? eigenlijk wel. het maakt me volwassen, ook al vind ik dat heel saai hoor, 'volwassen' worden ;) ik wil niet veranderen in hoe ik nu ben, wel beter worden in veel dingen. eventjes snel over hoe ik tegen mezelf aanliep/aanloop: in de eerste 2 maanden heb ik mijn pc nog gehad. dit was vanaf het begin een slecht idee voor een verslaafde aan gamen. ook al heb ik meerdere trajecten en behandelingen doorgelopen, gevoelig blijf je altijd. ook nu, soms door de week heb ik ineens een soort van 'gedachten aanval' die veel in m'n hoofd losmaakt. in die eerste 2 maanden uitte ik al mijn gevoelens van onfijnheid in het gamen. als ik me slecht voelde, bám! gamen. als ik een tegenslag kreeg, bám! gamen. nu heb ik m'n laptop ingeruild voor mijn pc. en dat is 1 van de beste beslissingen geweest sinds ik gameverslaafd ben geworden. ik ben me er goed van bewust dat ik misschien dingen vertel die je al ooit gehoord of gelezen hebt, maakt niet uit. ik schrijf nu vooral van me af. weer on-topic, het gamen ben ik dus tegen aangelopen, het inzicht dat mijn gedrag nog die van een verslaafde was. kleinere dingen die wel groot zijn voor mij zijn ook de wekelijkse corvee, werkproject (op tijd zijn, verwatering van verantwoordelijkheid over bijv. stiptheid) contact met de groep, contact maken met begeleiding. ik heb al een paar belangrijke stappen gemaakt. welke de juiste zijn blijkt telkens na 1, 2 weken of na 2 dagen al.

vrijdag heeft Leandro me iets van hemzelf laten zien. op de Schuilplaats (ook van het ebc) waar hijzelf heeft gezeten hebben ze een pad van stenen. in elke staan staat een hand of voet. hij liet mij zijn steen zien, iets wat ik heel mooi vond, omdat het precies op mij slaat. Hij vertelde dat hij net als mij nog lang niet het proces zag van de stappen die hij maakte. iets waar ik me zo door aangesproken voel! als ik nu probeer te denken over waar ik over een jaar ben is er 1 grote grijze mist. hoe kan ik de doelen bereiken die anderen van mijn leeftijd al gehaald hebben? het doet pijn als ik iemand zie die iets ouder dan mij is en een huis koopt. of ik zie een foto van iemand die gezellig uit eten is met een groep van bijv. kamp, een vereniging of een vriendengroep. nu vertel ik dit niet omdat ik mezelf zo zielig vind, het is niet zo dat ik in een hoekje loop te huilen. maar ik voel onmacht, alsof ik een tak boven mijn hoofd wil pakken die te hoog is. nu hoor ik je ook denken "Rick, je denkt wel heel groot vanuit de situatie waar je nu in zit", en dat doe ik ook op z'n tijd, maar ik heb ook van Leandro geleerd om kleine stappen te maken. niet in maanden en jaren denken, maar in momenten, dagdelen, dagen en soms weken.

tot zo ver.

een Bijbelvers dat me inspireert en ik gebruikt heb in mijn laatste jv inleiding:

10 Finally, be strong in the Lord and in his mighty power. 11 Put on the full armor of God, so that you can take your stand against the devil’s schemes.

(en als laatste, wees sterk in de Heer en zijn almachtige kracht, trek aan het volle harnas van God, zodat je je kunt verweren tegen de duivels listen)

een fijne week toegewenst, God's zegen en een hug,

Rick

PS: ik zal in mijn blogs vaker foto's en afbeeldingen gebruiken, voor versterking van woorden en tekst.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten


Dank je wel voor je bericht. het wordt zeer gewaardeerd. mocht je reactie vuile taal bevatten, minder frisse benoemingen, pijnlijke, stekelijke of hatelijke opmerkingen dan zal deze worden beoordeeld en op beschaafde manier afgewimpeld. vergeet niet "wat u niet wil dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet"

mocht je reactie een positieve boodschap hebben, een fijne opmerking of een heerlijk sarcastische zin, dan zal deze op dezelfde manier beantwoord worden, want vergeet niet "wie de bal kaatst kan hem terugverwachten"

als laatste, ik oordeel niemand, dat zal God doen op het eind van je leven. als je niet gelooft in een God, dan leef je niet, als je niet leeft is de oplossing God. als je zelf de oplossing zonder God gevonden hebt, en je leeft. zal je geoordeeld worden voor het feit dat je zonder God hebt geleefd.

greetz,

Rick

ps: je bent altijd welkom om nog een keer te reageren, ik stel het erg op prijs. als je graag betaald wil worden voor reacties, dan kan dat geregeld worden. geef me je adres en ik kom bij je langs om een stevig robbertje te stoeien.