"Het gaat goed" is mijn gevaarlijkste antwoord.
Of beter nog, dat ik helemaal niet meer nadenk over de dagelijkse dingen die rechtstreeks van God komen, mijn zegeningen, mijn verwondering over speciale momenten. Ik schrijf dit omdat er iets goed mis is in mijn leven. Ik ben verzadigd. De satan heeft me op een laag pitje staan jegens Jezus en dat bevalt hem prima.
Ik kom net terug van een inspirerende Vesper (om de 3 weken).
Ik werd even wakker geschud. De sleur is bij me ingevallen in mijn relatie met God en alles daarom heen.
Mijn volharding zit op een cijfer van 1. Wat is het moeilijk om dagelijks te bidden en te lezen! Om elke dag even die tijd ervoor te nemen. Wat heb ik me laten ondersneeuwen...
Het leventje is prima. Dat is de zin die ik wil ontwijken voor de rest van mijn leven. Ik geloof dat het altijd beter kan. Dat klinkt misschien extreem maar hebben we dat niet nodig? Radicale gedachten zorgen voor radicale daden, en iets radicaal doen is hét beeld dat ik heb van Jezus, in alles.
"Ik lees m'n artikeltjes op Beam of andere sites, Christelijk nieuws gaat het ene oor in en het andere uit, ik ben veel minder versteld en geschockt van ervaringen en gebeurtenissen. Mijn relatie met onze lieve Heer ligt op 1 oor"
Doet deze beschrijving een belletje rinkelen? bij mij zeker!
Laat me even mijn eigen situatie beschrijven; ik heb 2 weken geleden een e-mail naar mijn begeleider gestuurd waar ik voor het eerst in mijn leven écht voor mezelf op kom, en voor grote keuzes ga. Ik heb ambities die ik wil nastreven, ik ben nog minstens honderd dingen van plan en ook al gaat het met het tempo van een schildpad (ik doe 1 punt van het lijstje per week), ik weet dat ik er kom. Máár... op dat lijstje staan ook punten die enorm belangrijk zijn voor mijn geloofsgroei, roep ik herkenning op? ik noem een paar punten: ik wil graag echt in gesprek met Jezus, dus; bijbel erbij en hardop lezen en praten, (kritische) vragen stellen etc. gaat waarschijnlijk nog wel even duren voordat ik bij dat punt ben. op deze: ik wil me meer bewust zijn van God, door bewust te zijn van zijn aanwezigheid in alles wat ik doe. klinkt super groot en dat is het ook, alleen ik WIL het. Ik wíl groeien! Ik wil hard werken, ik wil dichterbij komen, ik wil élke dag bijbellezen!
Mijn boodschap? loskomen van deze gezapigheid!
Mijn lat zou véél hoger moeten liggen dan waar hij nu ligt. De betekenis van mijn woorden zou ik in daden moeten laten zien. Alsjeblieft, wees niet net als mij. Blijf streven, blijf bidden, blijf knielen.
Blijf doen.
Word vervolgd...
